Χριστούγεννα στην Πόλη

Όλοι μας έχουμε πολλές φορές ονειρευτεί την Κωνσταντινούπολη. Άλλοι σαν τον ανολοκλήρωτο πόθο του ιστορικού παρελθόντος και της ιστορικής κληρονομιάς μας, άλλοι σαν τον ιδανικό τόπο επίσκεψης λόγω του μεγέθους και της πολιτισμικής διαφοροποίησης, άλλοι πάλι σαν τον ιδανικό τόπο για τις αγορές από δερμάτινα μέχρι γλυκά ή ό,τι άλλο έχει ο κάθ' ένας κατά νου. Σε όλες τις περιπτώσεις κι όπως κι αν το έχει δει ο καθένας η Κωνσταντινούπολη είναι μια μεγάλη πόλη που μέσα τις περιλαμβάνει μερικές χιλιάδες ψυχές Ελλήνων και άλλων εθνικοτήτων χριστιανούς. Πώς είναι λοιπόν να ζεις τις γιορτές των Χριστουγέννων σε μια πόλη τόσο διαφορετική από τη μια και μη χριστιανική από την άλλη, αλλά πώς είναι να είσαι ακόμα Έλληνας της Πόλης;

Αν νομίζει κανείς ότι σε μια χώρα που το εμπόριο ανθεί ότι η κατ' εξοχήν εμπορική γιορτή δεν έχει θέση εξαιτίας της διαφορετικής θρησκείας τότε είναι γελασμένος. Οι Τούρκοι γνωρίζοντας πολύ καλά ότι τα Χριστούγεννα έχουν χρήματα φροντίζουν να αξιοποιούν το νεύμα των ημερών με τον καλύτερο τρόπο. Λαμπάκια στους δρόμους, Άγιους Βασίλιδες και χαρούμενα ελαφάκια αλλά και ό,τι άλλο πρέπει να έχει κανείς αυτές τις μέρες για να ξοδέψει χρήματα. Εξάλλου στους δρόμους υπάρχουν επιγραφές που ενημερώνουν όσους δεν γνωρίζουν ότι η Πόλη έχει Χριστιανούς που γιορτάζουν και ποιες ημερομηνίες συμβαίνει αυτό.

Οι εκκλησίες όπως είναι φυσικό είναι ανοικτές αν και η μέρα των Χριστουγέννων είναι εργάσιμη αφού άλλο εορτή και άλλο εργασία. Παράξενο πράγμα λες από την άλλη όμως λογικό αφού μόνο οι μειονότητες εορτάζουν. Οι ανοικτές λοιπόν, εκκλησίες σχεδόν άδειες τον περισσότερο καιρό κάπου κατά τις 09.00 ο πρωί ηχούν τις καμπάνες και οι λίγοι πιστοί θα έρθουν για να πάρον τις θέσεις τους στα πολλά άλλωστε και περισσευούμενα στασίδια. Κάποιος ψάλτης αν υπάρχει ή κάποιος που γνωρίζει μουσική αναλαμβάνει να δώσει το γιορτινό χρώμα στις κοινότητες, εξάλλου οι πολλοί πιστοί που έχουν έρθει από την Ελλάδα έχουν πάει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο για εκκλησιασμό για να δουν και τον Οικουμενικό Πατριάρχει να λειτουργεί στην καθιερωμένη συνοδική θεία λειτουργία. Κάποιοι μάλιστα ελπίζουν να τους δείξει και η τηλεόραση αλλά δεν είναι όλοι τυχεροί.

Μετά το τέλος της θείας λειτουργίας στην κοινότητα, όλοι οι χριστιανοί συνέρχονται στις μεγάλες αίθουσες παρά τον ναό και ακούν τα παιδιά που λένε τα κάλαντα. Η Πόλη είναι μεγάλη και οι Έλληνες λίγοι για να περνούν από σπίτι σε σπίτι τα παιδιά, άρα η κοινότητα έχει αναφορά τον Ιερό Ναό.

Το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι τέλος δεν έχει σίγουρα χοιρινό αφού δεν πωλείται εύκολα σε μια πόλη με κυρίως πληθυσμό μουσουλμάνους οι οποιοι δεν τρώνε αυτή την τροφή.

Η γιορτή των Χριστουγέννων είναι σίγουρα το κέντρο των Χριστιανικών εορτών και προφανώς κανείς εν έχει την ανάγκη από στολίδια για να τα νιώσει μέσα του, όμως σε όλες τις περιπτώσεις τα Χριστούγεννα στην Πόλη είναι αυτή η διάθεση να γεννηθεί ο Χριστός μέσα στην καρδιά μας. Μια επίσκεψη στο σεπτό της Ορθοδοξίας κέντρο και κυρίως στις Ελληνικές κοινότητες αφήνει έντονο το στίγμα σε όσους θέλουν να τοδουν και να το βιώσουν.