Βραδιά καρναβαλιού

Θα βγουν απόψε τα παιδιά και παρακάλεσαν
να μας αφήσουν το μικρό μας εγγονάκι
στο Καρναβάλι, σε μασκέ θαρρώ τους κάλεσαν
κι εμείς θα ανάψουμε τα κούτσουρα στο τζάκι.

Κρίμα και λέγανε οι φίλοι να περάσουνε
μαζί να πάμε στο χορό που θα ’χει χάζι
αλλά, αν είναι τα παιδιά να διασκεδάσουνε,
μένομε σπίτι εμείς οι δυο και δεν πειράζει.

Άκου στο μόλο που βουίζουνε τα κύματα
κι ειν’ ο Βοριάς αγριεμένος και χιονίζει
σαν βιρτουόζος βιολιστής όπου στα σύρματα
το ρεσιτάλ του το αλέγκρο συνεχίζει.

Λέω να πιούμε βερμουτάκι να μεθύσομε
σε κάποιες άλλες εποχές για να βρεθούμε,
θα φέρεις τα άλμπουμ τα παλιά να ξεφυλλίσομε
ξανά της νιότης τη χαρά να θυμηθούμε.

Μετά θα βρούμε τις στολές μας να φορέσομε
θα ’ναι στενές και θα μυρίζουν ναφθαλίνη
φτάνει το όνειρο απόψε να χωρέσουνε
κι άστο μετά και ό,τι ήθελε ας γίνει.

Στο μισοσκόταδο μονάχοι θα χορέψομε
ένα ταγκό με της αγάπης τη μπαλάντα
κι έστω για λίγο και οι δυο μας να πιστέψομε
ότι δεν κλείσαμε ακόμα τα τριάντα.

Φέρε τους δίσκους τους παλιούς μετά να ρίξομε
μια μπόσα νόβα και κανένα χάλι γκάλι
ας πιούμε κι άλλο και τα μάτια ας σφαλίξομε
και ό,τι θέλει η βραδιά απόψε ας βγάλει.

Mπορεί στο πόδι τους γειτόνους να σηκώσομε
μπορεί στο πάτωμα μετά να κυλιστούμε
λογαριασμό όμως σε κανένα δε θα δώσομε
φτάνει ετούτη τη βραδιά να τη χαρούμε.

Κι αν θα γυρίσουν τα παιδιά τα ξημερώματα
τι θα τους πούμε αν μας βρουν σ’ αυτό το χάλι;
Τα άσπρα μαλλιά έχουν κι εκείνα δικαιώματα
κι είχαμε απόψε το δικό μας καρναβάλι.

Μανόλης Mιαουδάκης