Η επιτυχία των μαθητών του Λυκείου στο Βόλεϊ και η προοπτική του

Όταν πριν από περίπου δυο μήνες ξεκινούσαν οι σχολικοί αγώνες οι περισσότεροι δεν υπολόγιζαν ότι ένα μικρό Σχολείο από μια μικρή επαρχιακή πόλη θα μπορούσε να κάνει μια καλή πορεία και να πάει σε επίπεδο τελικών. Αυτό το συναίσθημα φάνηκε να μην το συμμερίζονται οι μαθητές του Γενικού Λυκείου Σητείας οι οποίοι με τη νεανική τους αφέλεια αλλά και το πάθος της ηλικίας, το ρομαντισμό του μαθητή και τη σωματική τους δύναμη ξεκίνησαν την πορεία για όπου πάμε.

Πρώτα έπρεπε να βγούν νικητές στο Λασίθι, έπειτα να επικρατήσουν των αντιπάλων τους σε περιφερειακό επίπεδο Κρήτης, να ξεπεράσουν τη δυσκολία του 3ου ΕΤΑΔ Αργυρούπολης και τέλος να δείξουν ότι δεν έφτασαν τυχαία στους Τελικούς. Εκεί αγωνίστηκαν με στόχο την κορυφή, κοιτάζοντας στα μάτια τους αντιπάλους τους οι οποίοι ζώντας σε μεγαλύτερες πόλεις από τη δική μας με περισσότερα μέσα για άθληση και δυνατότητες αγώνων πολλές φορές δεν κατάφεραν να δείξουν αυτές τις όποιες θεωρητικά δυνατότητες είχαν.

Ζούμε σε μια μικρή πόλη και φυσικό είναι τα ερεθύσματα των παιδιών να είναι περιορισμένα όμως αποδεικνύεται ότι όσο κι αν θέλει κάποιος να περιορίσει τα όνειρα αυτά δεν έχουν τρόπο να κρυφτούν. Τα λιγοστά ερεθίσματα ήταν τελικά η αιτία τα παιδιά να ενεργοποιήσουν όλες τις δυνατότητες για να πάνε εκεί που άλλοι προηγουμένως δεν είχαν καταφέρει, κι ας μην είχαν την υποστήριξη φορέων ή παραγόντων.

Όμως δεν είναι τα παιδιά που προσπάθησαν και έφτασαν εδώ, είναι και κάτι άλλο που έπαιξε ρόλο στην επιτυχία και όλοι μας το αγνοούμε ή πολλές φορές το παραβλέπουμε. Είναι το δημόσιο σχολείο που όλοι κατηγορούμε ότι δεν κάνει καλά τη δουλειά του. Λέμε ότι το δημόσιο σχολείο τι κάνει και δεν κάνει και δεν προσφέρει. Κι όμως τα παιδιά μας από το δημ΄σιο σχολείο ήταν αυτά που έφτασαν στην 4η θέση πανελληνίως, τα παιδιά της Σητείας και του Γενικού Λυκείου ήταν εκείνα που πήραν την πρώτη θέση στη χορωδία στος καλλιτεχνικούς αγώνες, τα παιδιά μας έδειξαν ότι μπορούν να κάνουν πράγματα στο σύγχρονο χορό ήταν τα παιδιά μας που πήγαν κι έπαιξαν θέατρο. Ήταν οι δάσκαλοι που από πείσμα ή από μεράκι ή από εγωισμό στο κάτω κάτω αν θες που παρακίνησαν, στήριξαν και συνόδευσαν την προσπάθεια.

Το Γενικό Λύκειο Σητείας, απέδειξε σε μια εποχή που δεν έχει οράματα και ελπίδα ότι μπορεί και το κατεξοχήν ομαδικό άθλημα έδειξε ότι η ομάδα μπορεί και κάνει... τα παιδιά μας μπορούν και κάθε μέρα όλο και περισσότερο θα πετύχουμε την πορεία για ένα σχολείο με δυναμική που θα δείχνει και θα διαφημίζει τη Σητεία και την Κρήτη μας!

Γεώργιος Τσικαλάκης
Εκπαιδευτικός Μ.Ε.